Στη Βαλένθια με Kawasaki Ninja ZX-RR
Γεύση από Moto GPΠώς είναι η οδήγηση μιας F1 με δύο τροχούς; O παλιός μας συνεργάτης, Δημήτρης Διατσίδης, περιγράφει την αξέχαστη εμπειρία του με την Kawasaki Ninja ZX-RR, στην πίστα της Bαλένθια...
κείμενο: Δημήτρης Διατσίδης
φωτογραφίες: Kawasaki-Eckl
EΠIΣTPEΦOYME στον τόπο του εγκλήματος (βλ. 4Τροχοί), 16 χρόνια έπειτα από την αξέχαστη εκείνη αποστολή με την Bimota YB7 και τη θρυλική Ferrari F40 στο Φιοράνο. Αυτήν τη φορά η πίστα είναι η Βαλένθια και η μοτοσικλέτα είναι η motoGP Kawasaki Ninja ZX-RR. Τότε, Σεπτέμβριος του ’88, στην ιδιωτική πίστα της Ferrari, καταφέραμε να πείσουμε τους ανθρώπους της Σκουντερία να κάνουμε την άτυπη κόντρα της καλύτερης μοτοσικλέτας παραγωγής με το ταχύτερο αυτοκίνητο του κόσμου. Αντίπαλος, πίσω από το τιμόνι της F40, ο Σ. Χ. και η ιστορία αποτυπώθηκε τότε κατακόκκινη στα φιλμ, στο εξώφυλλο και στις σελίδες του περιοδικού. Τώρα, Νοέμβριος του 2004, μία ημέρα ύστερα από τον τελευταίο αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Μοτοσικλέτας, «αντίπαλος» στην πίστα είναι ο Ράντι Μάμολα και η αίσθηση είναι το ίδιο κόκκινη, παρ’ ότι οδηγούμε τη μοτοσικλέτα της πράσινης ομάδας, όπως αποκαλείται η Kawasaki στα MotoGP.
H ZX-RR είναι η εργοστασιακή μοτοσικλέτα του μεγάλου -σε παράδοση- ιαπωνικού εργοστασίου, που φέτος βελτιώθηκε θεαματικά και κατάφερε, στη δεύτερη μόλις χρονιά της στα GP, να πάρει την 3η θέση στην Ιαπωνία και να κατακτήσει την 4η θέση στο Πρωτάθλημα Kατασκευαστών. Το αντίστοιχο στη Formula 1 θα ήταν να ανέβει στο βάθρο η Toyota και να είναι 4η στο πρωτάθλημα. Οι αναλογίες με τη Formula 1 δεν είναι τυχαίες. Η ZX-RR αποδίδει πάνω από 230 ίππους, οι οποίοι μεταφέρονται στο δρόμο από ένα ελαστικό 190/45-16,5, για να κινήσουν μόλις 145 κιλά συν 20 λίτρα καύσιμο συν το βάρος του αναβάτη. Ένα αυτοκίνητο F1 αποδίδει 900 ίππους, οι οποίοι, μέσω δύο τεράστιων ελαστικών, μεταφέρουν στο δρόμο 600 κιλά συν τα καύσιμα. Μπορεί τα μαθηματικά να μη βγαίνουν υπέρ της motoGP, όμως η απόλυτη αίσθηση οδήγησης είναι το ζητούμενο και στις δύο περιπτώσεις. Πάντως, στο θέαμα κερδίζει κατά κράτος ο Βαλεντίνο Ρόσι, ο Σέτε Zιμπερνάου, αλλά και ο Σίνια Nακάνο, σε σχέση με τον Μίκαελ και την παρέα του...
Tο δικό μας GP...
Ελάχιστοι δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο, αλλά και πρώην (και νυν) οδηγοί αγώνων όπως οι Ολιβιέ Ζακ, Χόρχε Μαρτίνεθ, Νομπόρου Ουέντα, Ράντι Μάμολα, Στιβ Πάρις, Ντιντιέ ντε Ραντιγκές είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να οδηγήσουμε την ταχύτερη Kawasaki όλων των εποχών. Η αγωνία είναι στο κατακόρυφο, καθώς πλησιάζει η στιγμή για τους έξι γύρους που δικαιούμαστε στην πίστα των τεσσάρων χιλιομέτρων.
Η ZX-RR κάτω από τη λεπτή της σιλουέτα κρύβει έναν εν σειρά 4κύλινδρο κινητήρα 990 κ.εκ., μια διάταξη που, ίσως, έχει ένα–δύο χρόνια ζωής ακόμα στην προσπάθεια να τελειοποιηθεί, και αργότερα θα αντικατασταθεί από ένα V5 ή V6, όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο μάνατζερ και ιδιοκτήτης της ομάδας, Χάραλντ Εκλ. Ο κινητήρας και η εξέλιξή του γίνεται στην Ιαπωνία από την Kawasaki. Ένα σημαντικό βήμα που έγινε μέσα στη χρονιά, όπως μας είπε ο Σίνια Νακάνο, ο Νο1 οδηγός της ομάδας, είναι η εξέλιξη του traction control και του wheelie control (κοντρόλ σούζας!), που τώρα λειτουργούν πολύ καλά. Το πλαίσιο είναι νέο και φτιάχνεται στην Ελβετία σε συνεργασία με τη Suter Racing Technology. Για να ευοδώσει η συνεργασία, ειδικοί από την Ιαπωνία χρειάστηκε να μετακομίσουν στη Γερμανία και να κατανοήσουν τον τρόπο σκέψης και την αγωνιστική φιλοσοφία των Eυρωπαίων. Οι αναρτήσεις ακολουθούν την κλασική συνταγή της σουηδικής (υπό ιαπωνική κατοχή) Ohlins, ενώ τα φρένα είναι, φυσικά, δύο carbon δίσκοι με ακτινικές δαγκάνες της ιταλικής Brembo μπροστά και ένα μικρός ατσάλινος δίσκος πίσω. Οι ζάντες είναι 16,5 ιντσών και φορούν ελαστικά της Bridgestone, η οποία έχει μπει δυναμικά και στο χώρο των GP μοτοσικλέτας, για να πετύχει δύο νίκες και τέσσερις pole φέτος.
Περιμένουμε, λοιπόν, με αρκετό άγχος τη σειρά μας, για να οδηγήσουμε τη μοτοσικλέτα με το Νο66 του ¶λεξ Χόφμαν, ο οποίος είναι στο ύψος μας, αλλά περίπου 15 κιλά ελαφρύτερος, αφού ούτε λόγος να χωρέσουμε στη μοτοσικλέτα του Σίνια που είναι 1,60 μ. και ζυγίζει 50 κιλά!
Πριν φορέσουμε το κράνος, ο ¶λεξ μας λέει χαρακτηριστικά: «Eίναι όπως κάθε άλλη μοτοσικλέτα, απλώς όλα πάνω της είναι πολύ extreme. Έχεις 15.000 στροφές. Όταν φτάσεις τις 14.700, ανάβει το κόκκινο λεντάκι και πρέπει να αλλάξεις ταχύτητα». Tόσο απλά;
Aνεβαίνοντας στη ZX-RR, όλα φαντάζουν φυσιολογικά. Οι ταχύτητες είναι, βέβαια με την 1η πάνω και τις άλλες μέχρι την 6η κάτω, όπως σε κάθε αγωνιστική κατασκευή. Κανένα πρόβλημα· άλλωστε, έτσι τρέχουμε και στις ελληνικές πίστες. Έπειτα από τον πρώτο γύρο προθέρμανσης και εξοικείωσης με την πίστα, το πάρτι αρχίζει. Η δύναμη από τον πίσω τροχό είναι εκρηκτική και έρχεται απότομα, αναγκάζοντας το «κοντρόλ σούζας» να επεμβαίνει κάθε τρεις και λίγο. Το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης δεν μπαίνει πουθενά, άλλωστε δεν καταφέρνουμε να ανοίξουμε τόσο το γκάζι πλαγιασμένοι. Eυτυχώς που η βροχή της Κυριακής έχει δώσει τη θέση της σε ένα λαμπερό ήλιο τη Δευτέρα το πρωί. Η αίσθηση στο πλάγιασμα είναι μοναδική: θυμίζει μοτοσικλέτα σούπερ σπορ, 250 κυβικών, καθ’ ότι είναι ελαφριά και σχετικά εύκολη, αλλά και εξαιρετικά ακριβής στην επιλογή της τροχιάς. Τα λάθη, όμως, δε συγχωρούνται. Eυτυχώς, τα κερμπ της Βαλένθια είναι ομαλά, γιατί χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσουμε μία–δύο φορές... Οι θεοί του MotoGP τα χρησιμοποιούν σαν προέκταση της ασφάλτου (έτσι χτύπησε ο Ντούχαν στη Χερέθ)! Βέβαια, αυτό που σ’ εμάς φάνηκε πούπουλο σε αίσθηση, το θεώρησε φορτηγό ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής των 250 κ.εκ., ο 19χρονος Iσπανός Ντάνι Πεντρόσα, ο οποίος, λίγο αργότερα, οδήγησε για πρώτη φορά μοτοσικλέτα motoGP της Honda και μάλιστα «έγραψε» φοβερούς χρόνους...
Aς επιστρέψουμε, όμως, στη δική μας περιπέτεια. Ύστερα από το πλάγιασμα και τη φοβερή επιτάχυνση, έρχονται τα ακόμα πιο δύσκολα: τα φρένα. Όταν πιέσεις δυνατά τη δεξιά μανέτα και τα ειδικά πιστονάκια των ακτινικών δαγκάνων κάνουν σάντουιτς τους δίσκους από ανθρακονήματα, τότε έχεις τον ορισμό της επιβράδυνσης σε δύο τροχούς! Το μπροστινό ανεστραμμένο πιρούνι πιέζεται τόσο πολύ, ώστε σε φοβίζει. Πρωτόγνωρο αίσθημα που πρέπει να συνηθίσεις, αλλά δε γίνεται σε τόσο λίγο χρόνο. Αμέσως μετά έρχεται η μεγάλη ευθεία. Ο ρυθμός ανόδου των στροφών είναι καταιγιστικός και δεν προλαβαίνεις να δεις τις ψηφιακές ενδείξεις, παρά μόνο τα led στο πάνω μέρος της κονσόλας να κοκκινίζουν. Ώσπου να σκεφτείς ότι πρέπει να αλλάξεις ταχύτητα, ο κόφτης των 15.000 στροφών σε προλαβαίνει και σε καθυστερεί στην ανάπτυξη μεγάλης τελικής ταχύτητας. Μόνο στον τελευταίο γύρο, που δε μετρήθηκε, καταφέραμε να βάλουμε για λίγο 6η στο τέλος της ευθείας (βλ. σχεδιάγραμμα), τη στιγμή που ο ¶λεξ Χόφμαν την κουμπώνει περίπου στο μέσο της. Με την 5η ταχύτητα στον προηγούμενο γύρο, η τηλεμετρία έδειξε 255,8 χλμ./ώρα με τα λάστιχα για αγώνα, ενώ ο Χόφμαν με τα σούπερ μαλακά των δοκιμών πιάνει 311 χλμ./ώρα, βγαίνοντας με 10 χλμ. παραπάνω από την τελευταία στροφή. Η τελική διαφορά μας σε χρόνο γύρου είναι 21,7 δλ.! Tι κρίμα, δε θα μας προσλάβει ο Εκλ του χρόνου στην ομάδα, που, απ’ ό,τι ακούγεται, θα έχει τρεις μοτοσικλέτες. Mόνη μας ελπίδα είναι «ο υποψήφιος» στον Alpha, αλλά και εκεί με τέτοια απόδοση, μάλλον θα μας απέλυαν. Βέβαια, «απολυμένος» θα ήταν και ο Νόμπι Ουέντα, ο οποίος με μόλις ένα χρόνο αποχής από τα GP γύρισε 11 δλ. πάνω από το χρόνο του ¶λεξ και του Σίνια.
Τα όμορφα τελειώνουν γρήγορα, και όσο και να θέλαμε άλλους πέντε γύρους, τώρα που ξεψαρώσαμε, πρέπει να περιμένουμε μέχρι του χρόνου την ίδια εποχή, μετά τον τελευταίο αγώνα του 2005. Ως τότε, η καρδιά μας αγωνιστικά θα παραμένει... πράσινη. Πόση νοσταλγία, αλήθεια, για 15 λεπτά motoGP εμπειρίας..._ Δ. Δ.
Fuchs Kawasaki Ninja ZX-RR
ΤEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
ΚINHTHPAΣ
Τύπος: 4χρονος
Διάταξη: Εν σειρά 4κύλινδρος
Kυλινδροκεφαλή: 2EEK, 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο
Κυβισμός: 990 κ.εκ.
Tροφοδοσία: Hλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός
Ισχύς: 230+ CV/14.500 σ.α.λ.
Τελική ταχύτητα: 320+ χλμ./ώρα
METAΔOΣH
Κιβώτιο: 6 ταχυτήτων, τύπου κασέτας
Συμπλέκτης: Υγρός πολύδισκος
Τελική μετάδοση: Aλυσίδα RK
ΠΛAIΣIO
Σκελετός: Διπλό, περιμετρικό από αλουμίνιο
Φέρινγκ: Aπό ανθρακονήματα
ANAPTHΣEIΣ
Eμπρός: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι Ohlins
Πίσω: Μονό αμορτισέρ Ohlins
ΦPENA
Eμπρός: 2 δίσκοι Brembo 305 χλστ από ανθρακονήματα,
4πίστονες ακτινικές δαγκάνες
Πίσω: Aεριζόμενος ατσάλινος δίσκος Brembo 220 χλστ.,
4πίστονη δαγκάνα
TPOXOI
Eμπρός: 16,5΄΄
Πίσω: 190/45-16,5΄΄
Ελαστικά: Bridgestone
ΔIAΣTAΣEIΣ
Μεταξόνιο: Μεταβαλλόμενο
Ολικό μήκος: 1.420 χλστ.
Γωνία κάστερ: Pυθμιζόμενη
Ύψος σέλας: 850 χλστ.
Βάρος: 145 κιλά
Ρεζερβουάρ: 23,8 λίτρα